இமை மூடும்
விழியால்
இருள் சூழும்!
முடியும் நேரம்
தெரிந்ததும்
முட்டிக் கண்ணீர் திக்கும்;
தொண்டை விக்கித்து நிற்கும்!
உதறிப் போடும்
உடலிலே உயிரும்
ஓடி ஆடும்!
சப்தம் கொடுத்துக்
கதறிப் பார்த்தாலும்
நிசப்தம் மட்டும்
நிலவும்!
வாழ்ந்தக் காலங்களை
வழியனுப்பச் சொந்தம்
சிந்தும் கண்ணீர்!
அச்சம் கொடுக்கும்
மரணமோ
அச்சுப் பிசகாமல்
நிற்கும்;
இறுதித் தருணம்
நினைக்கையிலே
இருதயம் கனத்துப் போகும்!
விட்டுப் பிரியும்
உயிரை
விரட்ட முடியாது
எவரும்! Tweet
உண்மையை அழகாய் சொல்லி இருக்கிறீர்கள் பாராட்டுக்கள்.
ReplyDeleteவலி மிகுந்த வாழ்க்கை தந்த வலி... வலிக்கத்தான் செய்கிறது. இருப்பினும் வாழ்ந்து தீர... அல்லது தீர்க்க வேண்டிய கட்டாயம் இருக்கிறது. வந்து போங்கள் என் வலைப் பூ பக்கம். நன்றி.
ReplyDelete